Asiamesterskapet i banesykling 2020
Asiamesterskapet i banesykling 2020 ble arrangert i Jincheon National Training Center Velodrome i Jincheon i Sør-Korea fra 17. til 21. october 2019. For å ikke kollidere med kvalifiseringsrittene for Sommer-OL 2020 ble mesterskapet framskyndet til oktober 2019.[1][2]
Menn rediger
- Utøvere i kursiv deltok i kvalifiseringen
Kvinner rediger
- Utøvere i kursiv deltok i kvalifiseringen
Øvelse | Gull | Sølv | Bronse |
---|---|---|---|
Sprint | Lee Wai Sze Hongkong |
Zhong Tianshi Kina |
Yuka Kobayashi Japan |
500 m temporitt | Chen Feifei Kina |
Kim Soo-hyun Sør-Korea |
Fatehah Mustapa Malaysia |
Keirin | Lee Wai Sze Hongkong |
Yuka Kobayashi Japan |
Lee Hye-jin Sør-Korea |
Individuell forfølgelse | Lee Ju-mi Sør-Korea |
Leung Bo Yee Hongkong |
Luo Yiwei Singapore |
Poengritt | Olga Zabelinskaya Usbekistan |
Na Ah-reum Sør-Korea |
Leung Bo Yee Hongkong |
Scratch | Kie Furuyama Japan |
Rinata Sultanova Kasakhstan |
Shen Shanrong Kina |
Omnium | Yumi Kajihara Japan |
Wang Xiaofei Kina |
Lee Sze Wing Hongkong |
Madison | Hongkong Yang Qianyu Pang Yao |
Kina Wang Xiaofei Liu Jiali |
Sør-Korea Yu Seon-ha Na Ah-reum |
Lagsprint | Kina Zhuang Wei Zhang Linyin Chen Feifei |
Sør-Korea Kim Soo-hyun Lee Hye-jin |
Malaysia Fatehah Mustapa Anis Amira Rosidi |
Forfølgelse - lag | Sør-Korea Lee Ju-mi Na Ah-reum Kim Hyun-ji Jang Su-ji |
Kina Wang Xiaofei Liu Jiali Cao Yuan Huang Zhilin |
Japan Yumi Kajihara Kie Furuyama Kisato Nakamura Nao Suzuki |
Medaljetabell rediger
* Vertsnasjon ( Sør-Korea)
Nr. | Land | Gull | Sølv | Bronse | Totalt |
---|---|---|---|---|---|
1 | Japan (JPN) | 6 | 3 | 4 | 13 |
2 | Sør-Korea (KOR)* | 5 | 4 | 5 | 14 |
3 | Hongkong (HKG) | 4 | 1 | 3 | 8 |
4 | Kina (CHN) | 2 | 5 | 2 | 9 |
5 | Kasakhstan (KAZ) | 1 | 4 | 2 | 7 |
6 | Malaysia (MAS) | 1 | 2 | 2 | 5 |
7 | Usbekistan (UZB) | 1 | 0 | 0 | 1 |
8 | Indonesia (INA) | 0 | 1 | 1 | 2 |
9 | Singapore (SGP) | 0 | 0 | 1 | 1 |
Totalt (9 land) | 20 | 20 | 20 | 60 |
Referanser rediger
- ^ 2020 Tokyo Olympic Qualification Timeline
- ^ «A must-win situation for Azizul and Co in South Korea». The Star Online (engelsk). 22. april 2019. Besøkt 17. oktober 2019.